Παλαιές Εκκλησίες
Σύντομο ιστορικό της Καθολικής Εκκλησίας της Ρόδου
Το 1912, οι Ιταλοί ελευθέρωσαν τη Ρόδο από την Τουρκική κυριαρχία, που είχε κρατήσει για αιώνες (από το 1522). Κατά την πρώτη περίοδο, αναδιοργάνωσαν το νησί κτίζοντας καινούριες υποδομές, όπως νοσοκομεία, σχολεία και το δικαστήριο. Ταυτόχρονα οι Φραγκισκανοί Μοναχοί άρχισαν να κτίζουν εκκλησίες, ορφανοτροφεία και σχολεία.
Με τον Πανιερώτατο Gian Maria Castellani, πρώτο Επίσκοπο της Ρόδου, ξεκίνησε η κατασκευή του καινούριου Καθεδρικού Ναού του Αγ. Ιωάννη στο Μανδράκι. Ήταν ο πρώτος Καθεδρικός Ναός στα Δωδεκάνησα. Δίπλα από την βασιλική κτίστηκε και το σπίτι του Επισκόπου. Οι Φραγκισκανοί υπηρετούσαν τόσο την Εκκλησία όσο και τον Επίσκοπο.
Χάρις στην θρησκευτική και τη δημόσια ανάπτυξη, κτίστηκαν καινούριες εκκλησίες της ενορίας, όπως η εκκλησία της Παναγίας της Ακαντιάς, ένα μικρό παρεκκλήσι δίπλα στη θάλασσα, όχι μακριά από τον Καθεδρικό Ναό, παρέχοντας πνευματική υποστήριξη στα παιδιά που ζούσαν στο καινούριο ορφανοτροφείο.
Το 1935 το Παρεκκλήσι της Ιεράς Καρδίας χτίστηκε για τις Φραγκισκανές Μοναχές της Gemona που ήρθαν για πρώτη φορά στη Ρόδο το 1875. Υπηρέτησαν σε καταφύγια, νοσοκομεία και φρόντισαν τα ορφανά. Μεταξύ του 60-70, οι Μοναχές επέστρεψαν στην Ιταλία και οι Αδελφοί των Χριστιανικών Σχολείων του Αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή Ντε Λα Σαλ, ανέλαβαν μέχρι το '90.
Στη Ρόδο, στο κέντρο της πόλης, μπορείτε ακόμη να δείτε τα ερείπια του παρεκκλησιού του περιφερειακού νοσοκομείου, που κτίστηκε από την Ιταλικό Αποστολικό Σύνδεσμο και που διαχειρίστηκαν οι Φραγκισκανές Μοναχές της Άσπιλης Καρδιάς της Παναγίας. Το παρεκκλήσι βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση. Κτίστηκαν ακόμη δύο παρεκκλήσια στα σχολεία των Αρρένων και των Θηλαίων αντίστοιχα κατά τη διάρκεια της Ιταλικής περιόδου, από τον Ιταλικό Αποστολικό Σύνδεσμο, τα οποία διαχειρίζονταν αντίστοιχα οι Μοναχοί και οι καλόγριες.
Σε αυτή την περίοδο αποστραγγίστηκαν χωράφια και κτίστηκαν γεωργικά χωριά με σχολεία και εκκλησίες και παρεκκλήσια για την τέλεση μυστηρίων. Όλως περιέργως, η Εκκλησία της Παναγίας των Αστεριών χρησιμοποιείται σήμερα ως Ορθόδοξη Εκκλησία σε μια Ελληνική στρατιωτική βάση.
Ένα άλλο σημαντικό αγροτικό χωριό είναι η Ελεούσα, στο κέντρο του νησιού. Περπατώντας μέσα από ένα πυκνό δάσος, ξαφνικά φτάνετε σε αυτό το μικρό χωριό, με την Εκκλησία της Mater Dolorosa, που σήμερα είναι Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία. Στις άκρες του μπορείτε ακόμη να δείτε τα ερείπια του σανατορίου και του Ιταλικού σχολείου, όπου εργάζονταν οι Φραγκισκανές Μοναχές. Πάνω στο νησί, στο λόφο γνωστός ως "Προφήτης Ηλίας", μπορείτε ακόμη να βρείτε το παρεκκλήσι του Αγ. Γεωργίου, που σήμερα είναι ερειπωμένο.
Στα Κολύμπια, στο κέντρο της Νότιας ακτής, κτίστηκε μια εκκλησία του Αγ. Βενέδικτου, δίπλα από ένα οίκο ευγηρίας που διοικούσαν οι Φραγκισκανές Μοναχές. Κτίστηκε επίσης ένα υδραγωγείο κοντά στην εκκλησία, που εκείνη την περίοδο αποτελούσε σημαντική πηγή νερού για την περιοχή.
Στο Νότιο τμήμα του νησιού, μπορείτε να επισκεφτείτε ακόμη ένα αγροτικό χωριό, που κτίστηκε γύρω από την Εκκλησία του Αγ. Μάρκου. Εκεί βρισκόταν ένα σχολείο δημοτικής εκπαίδευσης, που διαχειρίζονταν Φραγκισκανές Μοναχές. Η εκκλησία τώρα είναι παραμελημένη, ενώ δίπλα της υπήρχε φυλακή που χρησιμοποιήθηκε για κάποιο χρονικό διάστημα.
