Το Παρεκκλήσι του Τιμίου Σταυρού
Το Παρεκκλήσι του Τιμίου Σταυρού βρίσκεται στην είσοδο του Καθολικού Κοιμητηρίου.
Η Θεία Λειτουργία τελείται κάθε δεύτερη Παρασκευή του μήνα, στις 14 Σεπτεμβρίου, την ημέρα του Τιμίου Σταυρού, και στις 2 Νοεμβρίου, πανηγυρικά, εις μνήμη των ψυχών των νεκρών.
Ιστορικά δεδομένα
Ο σχεδιασμός του Καθολικού Κοιμητηρίου ξεκίνησε το 1925. Το κοιμητήριο βρίσκεται στο δρόμο προς την Καλλιθέα. Σχεδιάστηκε από τον Florestano di Fausto, ο οποίος διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο και στο σχεδιασμό διάφορων κτιρίων στη Ρόδο κατά την Ιταλική περίοδο. Το σχέδιο περιλάμβανε τρία μέρη στο χώρο της νεκρόπολης: το Καθολικό κοιμητήριο προς τη πλευρά της πόλης, το Μουσουλμανικό κοιμητήριο στο κέντρο και το Εβραϊκό κοιμητήριο προς την άλλη πλευρά. Στο πίσω μέρος του Καθολικού Κοιμητηρίου, προστέθηκε ένα μεγάλο τμήμα για τους τάφους των Ορθόδοξων. Το Καθολικό Κοιμητήριο είναι προσβάσιμο μέσα από δύο αψίδες, που βρίσκονται στις πλευρές του παρεκκλησιού, το οποίο είναι γνωστό ως το "Παρεκκλήσι του Τιμίου Σταυρού".
Στο κέντρο του κοιμητηρίου βρίσκεται το αποτεφρωτήριο σε σχήμα ημικυκλίου, που φιλοξενεί τις στάχτες των στρατιωτών που πέθαναν κατά την Κατοχή, και διαθέτει ένα μνημειώδη σταυρό στην κορυφή του. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, μεταξύ του 1939 και του 1943, το κτίριο διευρύνθηκε, εν μέρη σχεδιασμένο από τον Petracco, ενώ προστέθηκαν περαιτέρω κόγχες στους τοίχους για τους νεκρούς που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Τα τελευταία χρόνια, ενώ παρέμεινε παραμελημένο για μεγάλο χρονικό διάστημα, το κοιμητήριο ανέκτησε την παλιά του αίγλη, χάρις στον ιερέα της Ενορίας και πολλούς εθελοντές. Επί του παρόντος, είναι διαχωρισμένο σε τμήματα, που είναι αφιερωμένα στην Αγ. Angela του Foligno, στην Αγ. Ελισάβετ, στην Αγ. Μάργκαρετ της Cortona και στην Αγ. Αικατερίνη.
Σε ένα άλλο παρεκκλήσι βρίσκονται τα λείψανα ορισμένων πιστών. Ένα ξεχωριστό τμήμα του παρεκκλησιού, είναι αφιερωμένο σε Άγγλους, Γάλλους και Ιταλούς στρατιώτες.
Είναι ενδιαφέρον και αξιομνημόνευτο να σημειώσουμε ότι ο ιερέας προσκαλεί τους επισκέπτες που έρχονται για να προσευχηθούν για τους αγαπημένους τους, να φροντίζουν και να "υιοθετούν" τους τάφους που ποτέ δεν έχουν επισκέπτες. Με αυτό τον τρόπο, πολλοί νεκροί μνημονεύονται, οι τάφοι τους βρίσκονται σε καλή κατάσταση και έχουν λουλούδια.
