Parish News

Adwent/Boże Narodzenie, 2017

Bez wątpienia był to rok pełen wydarzeń. Zarząd Kustodii, znany pod nazwą Discretorium, odwiedził Liban, aby zaszczycić swoją obecnością Franciszkańską Kapitułę w regionie św. Pawła. Tam, wysoko w górach tego pięknego kraju dało to poczucie jakby duchowych rekolekcji. Po zakończeniu Kapituły pojechaliśmy do Syrii. Nic nie zapowiadało mnie ani ojcu Bruno, z którym podróżowałem, tego, co tam zastaliśmy. Zniszczenia są katastrofalne; zarówno w Homs jak i w Aleppo, jak okiem sięgnąć całe dzielnice są całkowicie zrównane z ziemią. Pomimo swoich trudności i problemów Syryjczycy byli bardzo otwarci i mieliśmy poczucie ich ogromnej woli powrotu do normalności. Bracia Franciszkanie byli niezwykle gościnni i nie bacząc na odgłosy odpalanych w dali rakiet w klasztorze życie toczyło się jak zawsze w modlitwie i wspólnocie. Ojcowie pozostali z ludźmi przez cały okres konfliktu, co jest godne najwyższego podziwu.

W lutym odwiedził nas o. Simon Donnelly. Znamy go od czasu, gdy był klerykiem a teraz pełni funkcję Sekretarza Stanu w Watykanie. Odwiedził nas też ambasador Włoch, bardzo uroczy i inteligentny człowiek. Z przykrością odnotowuję, że w kwietniu zmarł mój ojciec, tuż przed Wielkanocą. W obliczu takiej straty Zmartwychwstanie jest naszą jedyną nadzieją i pocieszeniem. Z radością podjęliśmy ojca Carlosa Molina i brata Javier Ignacio Lazo Jubal OFM w okresie Świąt Wielkiej nocy, którzy ofiarowali nam swoją nieocenioną pomoc i wnieśli dużo radości do życia parafialnego. Ja, jako członek Komisji Prawa i Pokoju (JPIC),z radością podejmowałem u nas ojca Giorgio Vigna OFM. Parafianie bardzo entuzjastycznie podeszli do zagadnień sprawiedliwości, pokoju i spójności Stworzenia. Jest on bardzo zdolnym i umiejętnym nauczycielem. W maju i czerwcu zorganizowaliśmy odpowiednio procesje majowe i Bożego Ciała. Turyści z chęcią brali w nich udział wraz z tutejszą wspólnotą. Grupa słoweńskich ojców i pielgrzymów spędziła na Rodos tydzień. JE Luigi Falcone z Sekretariatu Stanu w Watykanie spędził z nami dziesięć dni; bardzo cenimy sobie Jego przyjaźń i doceniamy to, jak nas wspiera. Dostąpiłem przywileju prowadzenia procesji Najświętszego Sakramentu, która odbywa się w każdy czwartek w Getsemaniw Ziemi Świętej. wkład muzyczny o. Diego jest wspaniały a atmosfera modlitewna jest bardzo przejmująca. Br. Benito José Choque OFM pozdrawia wszystkich ludzi przychodzących na tę godzinę modlitwy i pokoju i zna większość z nich po imieniu. Spędziłem kiedyś z Br. Benito wiele radosnych lat we wspólnocie Grobu Pańskiego!

JE Vincenzo Peroni, Vice-Mistrz Papieskich Ceremonii Liturgicznych przebywał u nas przez dwa tygodnie w sierpniu. Bardzo przydało się Jego zaangażowanie w sprawy naszej misji na Rodos. To dzięki niemu mieliśmy duszpasterską pomoc w naszej parafii na wyspie Kos w osobach księży z jego diecezji, którzy posługiwali w sezonie letnim. W tym roku przyjechało pięciu młodych księży z Brescii. Br. Oscar Emanuel Alvarado Para OFM, obecnie diakon, zjawił się tu w celu nauki angielskiego i greckiego. W parafii bardzo dobrze został przyjęty i okazał się też zdolnym uczniem w opanowywaniu tych dwóch języków. Dał też dobry przykład nam wszystkim w pracach fizycznych z powodzeniem rąbiąc drewno, którego starczy nam na dwie zimy! Trzeba przyznać, że ma talent do języków, ponieważ po dziesięciu dniach czytał w czasie mszy św. Słowo Boże po grecku! Brakowało go nam po wyjeździe. Wielką przyjemność sprawiło nam towarzystwo Kadetów Marynarki Wojennej z włoskiego żaglowca Palinuro; całe wydarzenie zostało doskonale przygotowane przez płk. Enrico Frisson, Attaché Wojskowego ambasady Włoch w Atenach. Zakwaterowany był w skrzydle gościnnym naszego klasztoru. Odprawiliśmy mszę świętą żałobną na ołtarzu przy grobach wojennych na naszym cmentarzu katolickim; było to bardzo wzruszające, ponieważ wiele setek pochowanych żołnierzy na wyspie Rodos miało mniej więcej tyle samo lat, co obecni Kadeci uczestniczący w tej Mszy św. za Zmarłych. Luterańscy pastorzy nadal prowadzą u nas swoją pracę duszpasterską, łącznie z działalnością chóralną i aktorską przyjezdnych dzieci z Finlandii odbywającą się w naszym teatrze franciszkańskim. Ich organistka, Margaret, cały czas akompaniuje również w liturgiach katolickich.

Trzęsienie ziemi w sile 6.7 na wyspie Kos 21 lipca spadło na nas jak grom z jasnego nieba. Odczuliśmy je też na Rodos. Następnego dnia popłynąłem na Kos w nadziei, że mogę w czymś pomóc. Centrum miasta było bardzo zniszczone. Zajrzałem do synagogi, do meczetu, do kościołów prawosławnych i poszedłem do naszego własnego kościoła i domu; niestety są one nie do użytku. Z jakim żalem i smutkiem patrzyłem na nasz bardzo zniszczony kościółek Krzyża Świętego. Dopiero, co odnowiliśmy go i znowu czeka nas odbudowa. Ale, tak jak w czasie kryzysu imigranckiego w roku 2015, mieszkańcy wyspy Kos stanęli na wysokości zadania. 200 rannych osób znalazło opiekę w tym lokalnym małym szpitalu, ludzie otrzymali otuchę i życie zaczęło wracać do normy mimo widocznych wszędzie ruin. Po trzęsieniu ziemi nastąpiło nawet małe tsunami, w wyniku, którego łódź została wepchnięta do samego centrum miasta! Muszę przyznać, że nasz Arcybiskup Massimo Catterin, sekretarz Nuncjatury Apostolskiej, nasz drogi Kustosz o. Francesco Patton OFM i wielu innych zgłosiło się z ofertą pomocy. JE Massimo Catterinz Nuncjatury był niezwykle pomocny w sprawie przyszłego projektu odbudowy kościoła i małej świetlicy franciszkańskiej u wejścia na cmentarz. Spotkanie formacyjne na Cyprze (FOPE)było bogate w wiedzę i dało wiele formacyjnych wskazówek. Czas spędzony na Cyprze z Kustoszem i ojcami był wspaniały! Ojcowie Giorgio Kray i Marcelo Ariel zabrali mnie na zwiedzanie tureckiej części wyspy i udaliśmy się z pielgrzymką do grobu św. Barnaby. W dniu 30 września dostąpiłem zaszczytu uczestniczenia w konsekracji nowego Biskupa Prawosławnego Kirilosa, który nosi takie samo imię jak nasz ukochany Prawosławny Arcybiskup Metropolita na wyspie Rodos. Była to piękna i poruszająca ceremonia. Biskup Kirilos jest z Rodos, młody i pełen zapału oraz pokory. Jest lubiany i wiele zdziała dla Królestwa Bożego.

Październikowy festiwal organowy znowu okazał się wielkim sukcesem, co zawdzięczamy genialnym talentom organizacyjnym pana Christosa Paraskevopoulosa. W tym roku wieczory tematyczne były poświęcone kulturze Grecji, Włoch, Francji, Niemiec i celtyckiej. Muzycy byli wspaniali i frekwencja na wszystkich koncertach bardzo dobra. Czuliśmy się zaszczyceni obecnością Konsuli Honorowych i bardzo entuzjastycznej publiczności.

Włoskie Komisariaty Kustodii Ziemi Świętej wybrały Rodos na miejsce swojej dorocznej konferencji. Wspaniale było mieć wokół siebie tylu zakonników, razem 27. Matka Petra ze Zgromadzenia Zakonnego sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce zezwoliła s. Sangwinie, aby przyjechała i nas wspomogła w czasie Konferencji. Codziennie mieliśmy Godzinę Świętą w, czasie której modliliśmy się o dobre owoce Konferencji i za uchodźców. Nie trzeba chyba powtarzać, że modlitwa jest podstawą naszych wysiłków. Tematem Konferencji była Migracja wpisująca się w sytuację na naszych wyspach i imigrantów, których tu przyjmujemy. Uczestniczyli w niej JE Massimo Catterinz Nuncjatury Apostolskiej, o. Dobromir Jasztal OFM Wikariusz Kustodii, o. Marcello Ariel dyrektor ustawicznej formacji i o. Ramzi Sidawi OFM Skarbnik Kustodii oraz nasza parafianka Dr Lucia Conte. Każda z tych osób wygłosiła bardzo ciekawy odczyt. Odwiedziliśmy nieoficjalny ośrodek dla uchodźców na Rodos, który franciszkanie zaopatrują, co tydzień w podstawową żywność, co jest możliwe dzięki pomocy ATS. Niektórzy zakonnicy byli szczerze wzruszeni widokiem nieszczęśliwych dzieci. Zanieśliśmy im małe podarunki w postaci czekolady czy gier, które zawsze są mile widziane. Dzięki Bogu mogą mieć trochę radości w swoim życiu. Pozwala im się w tym roku chodzić do państwowych szkół i niektóre dzieci z radością pokazywały mi swoje zeszyty z pochwałami wpisanymi przez nauczycieli. Udało się też popłynąć na Kos, gdzie nasi bracia zakonni na własne oczy mogli przekonać się, jakich strat na wyspie dokonało trzęsienie ziemi. Dziękujemy o. Sergio Galdi OFM, Komisarzowi Generalnemu za wybór Rodos na miejsce Konferencji i mamy nadzieję, że znowu przyjadą. Zawsze bardzo nas radują przyjazdy naszych braci w zakonie. Księża zarządzający grupą, której jestem członkiem, spotkali się w Atenach. Zatrzymałem się u zawsze gościnnych oo. Kapucynów.

Po naszym spotkaniu księży odwiedziliśmy Konferencję Biskupów Greckich. Zostałem zaproszony do Nuncjatury, aby poznać nowego Nuncjusza Apostolskiego w Grecji, Jego Łaskawość Savio Hon. Życzymy mu jak najlepiej w jego nowej misji. Rekolekcje na Górze Tabor w listopadzie były wspaniałe. Gościnność tej wspólnoty była wyjątkowa.

W tym roku remontujemy Żłóbek - jest ogromny. Został zbudowany przez zakonników włoskich w latach 30 XX wieku i do tej pory są tam figury z tamtych czasów. Odbudową tego bardzo lubianego Żłóbka zajęli się Pan Desmond O’Leary, scenograf teatrów londyńskich i pan Robert Gregory remontując go od dołu do góry. Ludność Rodos bardzo lubi przychodzić do tego Żłóbka, ponieważ przypomina im lata dziecięce.

Wspomniałem tu o paru najważniejszych wydarzeniach tego roku, ale pomoc i entuzjazm wielu innych grup parafialnych, FZŚ, Legionu Maryi, bezpłatnych szkółek językowych, grupy wsparcia chorych na raka i innych działań przykościelnych na Rodos i Kos nadają sensu naszej współpracy z parafianami. Mamy im za co dziękować.