Η εκκλησία του Αγ. Φραγκίσκου της Ασίζης είναι η επίσημη Ενοριακή Εκκλησία της Λατινικής Εκκλησίας της Ρόδου. Βρίσκεται δίπλα από την πύλη του Αγίου Αθανάσιου, μεταξύ των δύο περιοχών της Ακαντιάς και του Αγίου Ιωάννη. Τις Κυριακές και τις Γιορτές, η Θεία Λειτουργία διεξάγεται στα Ελληνικά. Χάρη σε ορισμένους εθελοντές, οι πιστοί μπορούν να παρακολουθήσουν τη Λειτουργία στην μητρική τους τη γλώσσα μέσω φυλλαδίων με τους ψαλμούς μεταφρασμένους σε 12 διαφορετικές γλώσσες. Μετά την ολοκλήρωση κάθε Λειτουργίας, ο Πατέρας Luke μαζί με άλλα μέλη της Ενορίας, συγκεντρώνονται στην αίθουσα πίσω από την εκκλησία ή στον κήπο, για ένα μικρό εορτασμό: ορισμένες γυναίκες, με τη σειρά, φέρνουν παραδοσιακά γλυκίσματα από τις χώρες τους και καλό καφέ για τον ομαδικό εορτασμό.

Η εκκλησία επίσης, διοργανώνει και φιλοξενεί συναυλίες Ιερής Μουσικής. Η πρώτη συναυλία πραγματοποιήθηκε από ένα γνωστό Ιταλό καλλιτέχνη εκκλησιαστικού οργάνου, τον Stefano Pellini. Η εκκλησία σχεδιάστηκε στη δεκαετία του '30 και διαθέτει πολύ καλή ακουστική. Ο ήχος που ξεκινάει από το βωμό φτάνει μέχρι και την άλλη άκρη της εκκλησίας και αντίστροφα.


Ιστορικά δεδομένα

Στις 20 Σεπτεμβρίου 1936, παρουσία του Αρχιεπισκόπου και του Ιταλού Κυβερνήτη Lago, τέθηκε η πρώτη πέτρα του ναού. Η Εκκλησία σχεδιάστηκε από τον Αrch Bernabiti, χτίστηκε από τον Engineer Vellini και ολοκληρώθηκε το 1939. Η εκκλησία είναι μεγαλύτερη από την Sancta Maria και έγινε η εκκλησία της Ενορίας των Φραγκισκανών στη Ρόδο, η οποία την ίδια εποχή φιλοξενούσε πολλούς Καθολικούς.

Το συγκρότημα: η εκκλησία, το καμπαναριό, και το πρεσβυτέριο (συμπεριλαμβανομένων του γραφείου της ενορίας, του σκευοφυλακίου και κάποιων κτιρίων στέγασης) με την αψίδα στην Νοτιοανατολική πλευρά, ολόκληρο το συγκρότημα είναι επικαλυμμένο με πέτρες ρουστίκ Coschino.

Στην πρόσοψη της εκκλησίας υπάρχουν τρεις αψίδες, οι οποίες αντιστοιχούν στις τρεις εισόδους.

Η εκκλησία έχει αρχιτεκτονικό σχέδιο βασιλικής εκκλησίας, με τρεις νάρθηκες με επίπεδη οροφή, μια πτέρυγα με δύο παρεκκλήσια στις άκρες και μια ημι-ελλειπτική χορωδία, η οποία φωτίζεται από στενά παράθυρα. Οι πλαϊνοί νάρθηκες, οι οποίοι είναι χαμηλότεροι και πιο στενοί, διαχωρίζονται από τον κεντρικό νάρθηκα με κολώνες. Οι νάρθηκες καταλήγουν σε παρεκκλήσια και ο καθένας από αυτούς έχει έξι μεγάλα παράθυρα με αψίδες.

Το εσωτερικό της εκκλησίας είναι κατασκευασμένο από διαφορετικά υλικά, αλλά δεμένα αρμονικά: το δάπεδο είναι φτιαγμένο από άσπρο μάρμαρο από την Καλλιθέα, με ένα γκρίζο σταυρό από μάρμαρο από την περιοχή Γράμματα - το ίδιο είδος πέτρας που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή του άμβωνα - τα παράθυρα είναι κατασκευασμένα από όνυχα, τα κιγκλιδώματα και οι βωμοί από μάρμαρο, τα τραπέζια από πέτρα από την περιοχή Γράμματα και οι χώροι λατρείας από πέτρα από την Camiro.

Οι τοίχοι της χορωδίας είναι κατασκευασμένοι από τον Pietro Gaudenzi, που αναπαριστούν τρία σημαντικά επεισόδια από τη ζωή του Αγίου Φραγκίσκου: τα θαύματα με τα στίγματα στο κέντρο, το κήρυγμα προς τα πουλιά στα αριστερά και το θαύμα με το νερό στα δεξιά.

Στο πλαφόν πάνω από το κεντρικό βωμό βρίσκεται ένας σταυρός, που είναι περιτριγυρισμένος συμμετρικά από τα σύμβολα των τεσσάρων Ευαγγελιστών.

Οι πλαϊνοί βωμοί επίσης σχεδιάστηκαν από τον Gaudenzi, ενώ αντιπροσωπεύουν τον Ευαγγελισμό και τον Άγιο Μαυρίκιο.
Ένας τοπικός τεχνίτης πρόσφατα κατασκεύασε ένα σιδερένιο άγαλμα του Αγ. Φραγκίσκου, που την παρούσα στιγμή βρίσκεται στην δεξιά πλευρά της εκκλησίας: το άγαλμα του Αγίου είναι περιτριγυρισμένο από θάμνους βατομουριάς, φοινικόδεντρα και ζώα, που έλκουν την προσοχή των παιδιών.

Το 1940 στην Εκκλησία δωρήθηκε επίσης και εκκλησιαστικό όργανο με 14 ανάγλυφα από τερακότα, που απεικονίζουν την Via Crucis, και κατασκευάστηκαν από τον Monteleone.